เทิดทูนคุณ"พ่อ-แม่"

.ไปโบสถ์วัดที่บ้านเก่าเขายี่สาร*
ไหว้กราบกรานอัฐิธาตุญาติใกล้ชิด
"พ่อโอภาส-แม่สำเนียง เวชกิจ"
ลูกซึ้งจิตคิดถึงกาลผ่านพ้นมา

."พ่อ-แม่"มีลูกล้นหลามสิบสามคน
พร้อมอดทนภาระมากหลากปัญหา
ส่งให้เรียนมุ่งได้ดีมีวิชา
หนักเงินตราค่าใช้จ่ายวุ่นวายนัก

."พ่อ"เป็นครูมีสวน-นา-ป่าโกงกาง
"แม่"เคียงข้างเป็นแม่บ้านงานแสนหนัก
ร่วมหาเงินปนสุขทุกข์เพื่อลูกรัก
หวังพร้อมพรักมีหลักฐานที่มั่นคง

.แต่ละวันเดือนปีที่เคลื่อนคล้อย
หนักไม่น้อยเน้นวิถีที่เสริมส่ง
ใช้พอเพียงเลี้ยงลูกไปให้ยืนยง
ทั้งดำรงคุณธรรมประจำใจ

.ส่งเสริมลูกอุดหนุนไปในทุกด้าน
หวังการงานครอบครัวดีมีกินใช้
ใครมีทุกข์คอยเอื้อเฟื้อช่วยเหลือไป
แสนห่วงใยสารพันเกินบรรยาย

.ทั้ง"พ่อ-แม่"เหนื่อยใจกายหลายสิบปี
ให้ชีวีทำเพื่อลูกสุขดังหมาย
เสียสละทุ่มพลังทั้งใจกาย
ตราบจนตายมรดกฝากยกให้

.ยังจดจำคำ"พ่อ-แม่"แท้สอนย้ำ
ลูกเน้นทำนำชีวีกรรมดีไว้
ยึดสัตย์ซื่อถือศีลธรรมประจำใจ
ไม่มัวเมาเอาเปรียบใครได้นินทา

.เอาตำแหน่ง"ศาสตราจารย์"มาวันนี้
คือความดีที่ได้รับกลับคืนหา
เป็นรางวัลสุดปลื้มใจลูกได้มา
กราบบูชาขอเทิดทูนคุณ"พ่อ-แม่"

.ครูนิด วนศาสตร์(ชมรมสีเสียดแก่น)
www.lookforest.com 24/6/66

หมายเหตุ* วัดเขายี่สารตั้งอยู่ในท้องที่หมู่ที่ 1 ตำบลยี่สาร อำเภออัมพวา จังหวัดสมุทรสงคราม

แรงดลใจ: ยังจดจำภาพเก่าๆอันแสนประทับใจของพ่อ-แม่ได้ดีมาตลอด ยิ่งนำมาเปรียบเทียบกับตัวเองและคนในสังคมยุคปัจจุบันด้วยแล้ว ยิ่งรู้สึกอัศจรรย์ใจที่พ่อ-แม่ซึ่งมีลูกมากถึง 13 คน ยังสามารถรับผิดชอบภาระหน้าที่ในการเลี้ยงดูลูกได้เป็นอย่างดี โดยที่ไม่เคยต้องกู้ยืมเงินหรือเป็นหนี้สินใครทั้งสิ้น แม้ครอบครัวเราอยู่ในพื้นที่ชนบทที่กันดารที่สุด(ในยุคนั้น)ของจังหวัดสมุทรสงครามก็ว่าได้ ไม่มีถนนรถยนต์ ไม่มีไฟฟ้าใช้ ตลอดจนไม่มีน้ำประปาและน้ำบาดาล เคยพาเพื่อนๆไปเที่ยวเล่นตอนเรียนที่ ม.เกษตรศาสตร์ เพื่อนตั้งข้อสังเกตุว่า "มึงหลุดไปเรียนได้ไงวะ"

พ่อเป็นครูโรงเรียนประชาบาล เพียงแต่มีที่ดินอยู่บ้างในการปลูกสวนป่าไม้โกงกางเพื่อเผาถ่านขาย กับทั้งมีที่ดินที่เป็นนาข้าวและสวนไม้ผลที่ให้คนเช่า จึงพอมีรายได้ที่เป็นค่าใช้จ่ายในครอบครัวและส่งลูกๆเรียนหนังสือ ส่วนแม่เป็นแม่บ้านที่ต้องรับผิดชอบงานในครอบครัวทุกด้าน รวมทั้งการบริหารจัดการที่ดินที่มีอยู่รวมทั้งรายได้ที่มีทั้งหมด จำได้ว่าทั้งพ่อ-แม่ให้ความระมัดระวังเรื่องค่าใช้จ่ายเป็นอย่างมากเพื่อให้อยู่ในภาวะที่เหมาะสมกับรายได้และทรัพย์สินที่มี ถ้าเป็นในยุคปัจจุบันต้องบอกได้เลยว่าใช้วิถีชีวิตที่สอดคล้องนักกับหลัก"ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง"

พยายามดำเนินชีวิตตามที่พ่อ-แม่ประพฤติปฏิบัติตนมาโดยตลอด แม้บางด้านอาจขาดตกบกพร่องไปบ้าง เพราะสถานการณ์ในสังคมไทยเปลี่ยนไปอย่างมากมายเหลือเกิน ทุ่มเทกำลังกายและใจให้การทำงานมาตลอดเวลานับแต่เริ่มบรรจุเข้ารับราชการในกรมป่าไม้เมื่อ 2 ธ.ค.2524 แม้ภายหลังได้โอนย้ายมาอยู่ มสธ.เมื่อ 1 ม.ค.2534 ก็ไม่เคยเปลี่ยนแปลง จนเพื่อนสนิทที่รู้ข้อมูล ยังสะท้อนให้ฟังว่า"มึงบ้ากับการทำงานมากเกินไปหรือเปล่า" ก็เพิ่งรู้สึกว่าตัวเองปลอดโปร่งโล่งใจจากงานประจำเมื่อ 12 เม.ย.2566 ที่เกษียณงานจาก มสธ. ซึ่งอายุเกือบครบ 64 ปี

เมื่อ 3 มิ.ย.2566 รู้สึกปลื้มใจที่สุดในชีวิตที่ได้รับการโปรดเกล้าฯให้ดำรงตำแหน่ง"ศาสตราจารย์" โดยให้มีผลย้อนหลังตั้งแต่ 24 ต.ค.2561 ที่ได้เสนอเรื่องไป เนื่องจากกระบวนการต้องใช้เวลาพอสมควร ทั้งนี้บรรดาพี่ น้องและหลานๆได้จัดงานเลี้ยงแสดงความยินดีให้เมื่อ 24 มิ.ย.2566 ที่ร้านอาหารใกล้บ้านเกิด จึงได้ถือโอกาสนำดอกไม้-ธูป-เทียนไปไหว้อัฐิของพ่อ-แม่ซึ่งบรรจุไว้ข้างโบสถ์วัดเขายี่สาร มั่นใจว่าดวงวิญญาณของพ่อ-แม่ที่สถิตในสรวงสวรรค์ต้องปลื้มใจกับลูกในครั้งนี้ ได้ภาวนาบอกพ่อ-แม่ไปสั้นๆว่า "ลูกทำชื่อเสียงให้ตระกูลเวชกิจเราสำเร็จแล้ว"

Last updated: 2023-06-26 21:34:00