ความรวดเร็วเป็นปัจจัยสำคัญของความสำเร็จของโลกธุรกิจในอนาคต
 
     
 
รู้รักษาตัวรอดเป็นยอดดี ตอน 2
 

            รุ่งเช้าของวันใหม่มันเป็นวันที่ไม่ทำให้ข้าพเจ้าสดชื่นเท่าใดนัก รีบรุดไปพบพี่ยศ ใจหนึ่ง ป่าไม้อำเภอ หอบแกขึ้นรถบึ่งไปบ้านถนนชัยทันที ใจมันร้อนถ้าบินได้ก็จะดี พอไปถึงศาลากลางหมู่บ้านประชาชนมารอกันเต็มไปหมด พี่ยศได้บอกกับข้าพเจ้าว่าให้อยู่เฉยๆ เป็นหน้าที่ของพี่เอง  

           
พี่ยศขึ้นไปยืนบนเก้าอี้ที่ทางผู้ใหญ่บ้านจัดไว้ให้ ได้ปราศรัยกับราษฎรที่มาฟังด้วยภาษาเขมร ซึ่งข้าพเจ้าฟังออกโดยตลอด จากความคุ้นเคยทำให้การต่อต้านลดดีกรีของมันลงตามลำดับ ส่วนใหญ่เข้าใจดี การประชุมนัดนี้นับว่าประสบผลสำเร็จพอสมควร พี่ยศ เอาตำแหน่งของตัวเองเป็นประกันว่าข้าพเจ้าไม้ได้มาฮุบที่ดินสาธารณะผืนนี้
… เมื่อทุกอย่างเย็นลงต่างแยกย้ายกันกลับบ้านใครบ้านมัน ข้าพเจ้าจึงได้ไปส่งพี่ยศที่ว่าการอำเภอ งวดนี้ดวงไม่ดีไม่พบท่านหัวหน้ากิ่งอีกตามเคย….


                
วันนั้นเป็นวันที่เท่าไรจำไม่ได้มันนานเหลือเกิน มันเป็นเวลาประมาณ ห้าโมงเช้าอากาศดูจะไม่ร้อนนักเนื่องจากว่าใกล้ศาลาริมทางมีต้นไม้ใหญ่แผ่กิ่งก้านสาขา สยายความร่มรื่นให้แก่มวลสัตว์โลกที่อาศัยอยู่ภายใต้ร่มเงาของมันเป็นวันที่ข้าพเจ้าปลอดโปร่งใจที่สุดเนื่องจากได้ผ่านพ้นภารกิจสำคัญมาได้ถึงสองครั้ง วันนี้กำหนดให้คนงานรีบแผ้วถางพื้นที่เตรียมปลูก ตัวข้าพเจ้าจอดรถไว้ใต้ร่มไม้เปิดประตูรถทั้งสองด้านเปิดเพลงอัมตะนิรันดร์กาลของศิลปินแห่งชาติ  ชรินทร์   นันทนาคร  แล้วก็นั่งเอนเบาะรถให้อยู่ในตำแหน่งที่สบายๆ พักผ่อนทั้งกายและใจหลังจากไปมอบหมายงานให้หัวหน้าคนงานเป็นที่เรียบร้อยแล้ว วางแผนไว้ว่าให้เวลาถึงเที่ยงวัน เมื่อใดจะรีบไปตรวจงานที่สั่งการไว้เพลียเต็มทน  ขณะที่จิตกำลังเคลิ้มเข้าสู่ภวังค์….หูได้ยินเสียงรถยนต์ครางกระหึมพร้อมกับเสียงห้ามล้อที่เกิดจากการกระทำที่รีบร้อน  ข้าพเจ้ารีบลุกขึ้นออกจากเจ้าโคโรลล่าคู่ชีพเพื่อต้องการทราบว่ารถยนต์ของผู้ใด ขับมาจอดเสมือนไม่เกรงอกเกรงใจใคร  ณ ที่แห่งนี้ …… เมื่อจอดสนิทฝุ่นที่เกิดจากการห้ามล้อหยุดฟุ้งกระจาย ภายใต้สายตาของข้าพเจ้ามันบอกให้ทราบว่ามีชายรูปร่างออกจะท้วมแต่ไม่ถึงกับอ้วน สูงไม่เกิน  165  เซนติเมตร ผิวขาวเสมือนคนจีนแต่ทว่าท่านอยู่ในชุดสีกากี มีขีดบนบ่าถึงสามขีด จึงเพียงพอแล้วที่จะให้รู้ว่า ต้องเป็นข้าราชการชั้นผู้ใหญ่ แน่ และยังมี ทส. ติดตามลงมาอีกสองนายแต่งกายข้าราชการเช่นเดียวกัน แต่ต่างยศกันมากมา ท่านผู้มีอำนาจรีบดิ่งมาที่ข้าพเจ้าทันทีแล้วเริ่มมธุรสวาจา………


                
“ไอ้น้อง  มาจากไหนมาทำอะไรที่นี้ ไม่รู้หรือว่าพื้นที่ตรงนี้เป็นที่สาธารณะ”

ไม่พูดพล่ามทำเพลงท่านยิงคำถามเข้าใส่พอๆ กับพายุหมัดของชูกาเร  เลียวนาร์ด ข้าพเจ้าแทบ
ตั้งตัวไม่ทัน

                “ผม เป็นข้าราชการสังกัดสำนักงานป่าไม้เขตจังหวัดอุบลราชธานีครับผม มาที่เพื่อจะทำการปลูกปลูกป่าเพื่อรักษาต้นน้ำลำธาร”


                
ข้าพเจ้าพอจะเดาออกแล้วว่าท่านคงจะเป็นหัวหน้ากิ่งเป็นแน่เพราะ จากเครื่องแบบและยี่ห้อที่คอเสื้อปรากฏสัญญาลักษณ์  สิงห์ทองและอีกทั้งพยานวัตถุคือรถยนต์มันเป็นรถยี่ห้อ แลนโรเวอร์รถจากเมืองผู้ดีอังกฤษที่จะมีใช้ในสมัยนั้นก็เฉพาะข้าราชการเท่านั้น ซ...  ได้เลย  ทำให้เกิดอาการครั่นเนื้อครั่นตัวในฐานะผู้ด้อยอาวุโสและมวยคนละรุ่นอีกต่างหากแต่ก็ตั้งสติใจดีสู้เสือเริ่มเจราจาบ้างละ…….

                “ผมได้ไปพบท่านที่ว่าการอำเภอแล้วสองครั้งแต่ไม่พบท่าน พี่ยศ  ป่าไม้อำเภอไม่ได้เรียนให้ท่านทราบเลยหรือครับ”

                “ถ้าผมรู้ผมจะมาพบคุณหรือ นี้ดีที่ราษฏรเขาไปแจ้งให้ทราบไม่อย่างนั้นคงจะโง่ไปนาน  ป่าไม้อำเภอกับผมไม่พบกันมาอาทิตย์หนึ่งแล้ว แต่อะไรก็ไม่สำคัญถ้าคุณมาโดยทางราชการทำไมไม่ทำหนังสือแจ้งให้ผมทราบบ้าง”

                “ทางสำนักงานป่าไม้เขตได้ทำหนังสือมาแล้วแต่ผมคาดว่าคงส่ง ไปที่อำเภอปราสาท  ทางอำเภอปราสาทคงจะไม่ให้สำเนาส่งกิ่งเป็นแน่ ผมต้องขออภัยท่านด้วย”

                “เอาละไหนผมขอคำสั่งปฏิบัติงานของคุณดูหน่อย และถ้ามีบัตรประจำตัวข้าราชการด้วยจะเป็นการดี”


            
ข้าพเจ้ารีบรุดไปที่รถหอบแฟ็มดำเนินการมาให้ท่านหัวหน้ากิ่งได้ดูพร้อมด้วยบัตรประจำตัวข้าราชการท่านพลิกดูอย่างลวก ๆ แล้วก็คืนให้ พร้อมกับพึมพรำว่าเป็นชั้นตรีด้วยนี้ ในสมัยนั้นป่าไม้อำเภอประจำกิ่งมีชั้นยศเพียงชั้นจัตวาเท่านั้น

                “ผมกลับก่อนละถ้ามีปัญหาอะไรอย่าลืมรายงานให้ผมรู้โดยด่วนก็แล้วกัน”

ว่าแล้วท่าก็รีบเดินจ้ำพรวดไปที่รถสั่งให้สารถีขับรถออกจากที่เกิดเหตุทันที ท่านผู้อ่านตามต่อไปแล้วท่านจะพบว่าผมกับท่านหัวหน้ากิ่งจะพบกันอีกในสภาวะที่แตกต่างกับครั้งนี้มัน ครั้งต่อไปเป็นไฟท์บังคับ..

งานนี้รอดตัวไปอีกครั้ง พระเจ้าช่วยไม่นึกว่างานมันจะมีอุปสรรคไปได้ จะเจออะไรอีกไหมหนอ….?

 


Last updated: 2013-10-12 11:38:08


@ รู้รักษาตัวรอดเป็นยอดดี ตอน 2
 


 
     
เชิญท่านเป็นบุคคลแรกที่แสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับบทความ รู้รักษาตัวรอดเป็นยอดดี ตอน 2
 
     
     
   
     
Untitled Document
 



LFG
www.lookforest.com|บทความ|โปรแกรมคาร์บอนต้นไม้|ฐานข้อมูลชีวภาพ|เครือข่ายฟาร์มป่าไม้|ติดต่อบรรณาธิการ
Powered by: LOOK FOREST GROUP
23/1 ซอยรัชดาภิเษก 64 แขวงบางซื่อ เขตบางซื่อ กทม.
Clicks: 
1,225

Your IP-Address: 18.97.14.86/ Users: 
1,224