.ใบเซียมซีสี่สิบสามวนศาสตร์
ได้ประกาศถ้อยคำทำนายว่า
มีหลายสิ่งจริงนักประจักษ์มา
ต้องฟันฝ่าสุขทุกข์ชาวลูกไพร 

.รุ่นแรกที่มีผู้หญิงอิงแอบอยู่
หลายเนื้อคู่เชยชิดพิสมัย
เพียงบางคนคงกรรมเก่าเข้าย้อนใจ
ต้องห่างไกลอ้างว้างลาร้างกัน 

.มีหลายคนก้าวไกลในชีวี
ได้งอกงามตำแหน่งดีมีสุขสันต์
แม้ยศศักดิ์น้อยใหญ่ใจผูกพัน
คงยึดมั่นเป็นเพื่อนเกลอเสมอมา

.บางคนชอบแสวงสุขสนุกสนาน
จิตชื่นบานเย้าหยอกใครไปทั่วหน้า
นัดเพื่อนฝูงกินข้าวเคล้าสุรา
สร้างเฮฮาพร้อมหมู่อยู่ประจำ

.บ้างชอบเที่ยวท่องไปมีไม่น้อย
นัดกันบ่อยด้วยใจปลื้มแสนดื่มด่ำ
ด้วยเงินทองเหลือกินใช้ไม่ระกำ
บางครั้งย่ำเยือนต่างแดนแสนสุขใจ 

.พวกฝักใฝ่ในธรรมะละกิเลส
ชอบฟังเทศน์ฝากคำเตือนหมู่เพื่อนไว้
ที่บาปหนาพาค่อยหดลดน้อยไป
เมื่อแก่วัยให้ทำบุญคุณความดี 

.ที่เคราะห์กรรมช้ำชีวีมีไม่มาก
พวกตายจากก่อนวัยไปก่อนนี้
มีน้อยคนคงหมดบุญหนุนชีวี
ไม่กี่ปีนี่ถึงยามตามกันไป 

.ยามสูงวัยให้มุ่งหมายปลงกายจิต
เพื่อชีวิตสร้างบุญมาพาสดใส
เร่งทำดีที่รังสรรค์งานป่าไพร
เซียมซีนี้ชี้บ่งไว้ทำนายเอย

.ครูนิด วนศาสตร์(ชมรมสีเสียดแก่น)
www.lookforest.com

แรงดลใจ: ติดตามข่าวคราวเพื่อนรุ่นวนศาสตร์ 43 มาโดยตลอด ถ้าเป็นช่วงก่อนที่สื่อสังคมออนไลน์ยังไม่ก้าวหน้าเหมือนปัจจุบัน ก็อาศัยจังหวะตอนไปราชการต่างจังหวัดแวะเยี่ยมเยียนสนทนากัน ซึ่งมีเพื่อนอาศัยกระจายอยู่ในทุกภูมิภาคของประเทศ ทำให้พลอยทราบความเคลื่อนไหวของเพื่อนคนอื่นๆไปด้วย เพราะเพื่อนในรุ่นมักติดต่อกันอยู่กับบางคนตามความสนิทสนมที่มี แต่พอช่วงหลังที่มีกลุ่มไลน์ของเพื่อนรุ่น ก็ทำให้ได้ทราบข้อมูลเพิ่มมากขึ้นอย่างมากมาย โดยพยายามอ่านจากข้อความผ่านไลน์ที่เพื่อนทุกคนโพสท์เข้ามา

ระยะหลังไม่ค่อยได้ออกราชการต่างจังหวัด เนื่องจากภาระงานประจำเปลี่ยนไป ที่ส่วนใหญ่ต้องใช้เวลาอยู่ที่ มสธ. กับทั้งในช่วงสถานการณ์การแพร่ระบาดของโรคโควิด19 ยิ่งหลีกเลี่ยงการเดินทางให้มากที่สุด แต่ก็ยังได้ทราบข่าวคราวของเพื่อนรุ่นอยู่เสมอ เพื่อนทั้งหมดต่างเกษียณอายุราชการกันแล้ว ซึ่งก็มีวิถีชีวิตที่แตกต่างกันไป ที่คงไม่แตกต่างจากรุ่นพี่วนศาสตร์และสังคมทั่วไปมากนัก ส่วนใหญ่ก็หาความสุขให้ตนเองโดยทำกิจกรรมต่างๆ ตามศักยภาพและความชอบของตนเอง ซึ่งก็รู้สึกยินดีที่หลายคนประสบความสุขในชีวิต

ต้องขอขอบพระคุณคณะวนศาสตร์ โดยเฉพาะคณาจารย์และพี่วนศาสตร์รุ่น 40-42 ที่พยายามสร้างสรรค์ให้พวกเรารุ่น 43 รวมกลุ่มและมีความผูกพันกันเป็นอย่างดีนับตั้งแต่ปี พ.ศ.2520 ที่ก้าวมาเป็นนิสิตชั้นปีที่ 1 ซึ่งก็เป็นเวลากว่า 45 ปีแล้ว แม้บางคนหลังจากจบการศึกษาไปแล้วแต่ไม่ได้ทำงานสายป่าไม้โดยตรงเหมือนเพื่อนส่วนใหญ่ แต่พวกเราก็ยังคบหากันเช่นเพื่อนเหมือนเดิม ได้แต่ฝากความหวังให้ช่วยกันสร้างสรรค์งานป่าไม้ต่อไปตามศักยภาพที่มี อย่างน้อยบริจาคเงิน 1,000 บาทในโอกาสวันเกิดทุกปีให้สมาคมศิษย์เก่าวนศาสตร์ก็ยังดี ในการช่วยสนับสนุนกิจกรรมเพื่อป่าไม้ที่เหมาะสมต่อไป

Last updated: 2022-04-17 13:28:05