[2783]
ขานาง ( Homalium tomentosum)
FLACOURTIACEAE
ขานาง(ภาคกลาง,เชียงใหม่,จันทบุรี),ขางนาง,คะนาง(ภาคกลาง), ค่านาง,โคด(ระยอง),ช้างเผือกหลวง(เชียงใหม่),แซพลู้(กระเหรี่ยง กาญจนบุรี), ปะหง่าง(ราชบุรี),เปลือย(กาญจนบุรี),เปื๋อคะนาง,เปื๋อนาง(อุตรดิตถ์),
ท้องที่ที่ขึ้น
ขึ้นอยู่ตามป่าเบญจพรรณ และป่าเบญจพรรณชื้นทั่วประเทศ ที่สูงจากระดับน้ำทะเลประมาณ ๕๐-๓๐๐ เมตร เว้นแต่ทางภาคใต้ มีมากทางภาคตะวันตกของประเทศ
ลักษณะทั่วไป
เป็นไม้ยืนต้นขนาดกลาง ถึงขนาดใหญ่ สูง ๑๕-๓๐ เมตร ผลัดใบ ลำต้นเปลากลมและตรง เปลือกนอกสีเทาหรือเทาอมเขียว เรียบเป็นมัน ใบเป็นชนิดใบเดี่ยว ออกเรียงสลับเวียนกันตอนปลายๆกิ่ง รูปไข่กลับ ท้องใบมีขนสากหนาแน่น ดอกเล็กสีขาวอมเหลือง ออกรวมกันเป็นช่อตามง่ามใบและปลายกิ่ง ผลเป็นชนิดผลแห้งหรือแคปซูลเล็กๆ
ลักษณะเนื้อไม้
สีน้ำตาลอมเหลือง มีริ้วสีน้ำตาลแกมเทากระจัดกระจายอยู่ทั่วไป เสี้ยนตรง เนื้อละเอียดและถี่ เหนียว แข็ง ผึ่งยาก ทนทานในร่ม เลื่อย ผ่า ตบแต่งยาก แต่ขัดชักเงาได้ดี
ความถ่วงจำเพาะ
สกายสมบัติ
มีอัตราการยืดหดตัวทางด้านรัศมี ประมาณร้อยละ ๕.๙๖ ทางด้านสัมผัสประมาณร้อยละ ๘.๒๘ ทางด้านยาวตามเสี้ยนประมาณร้อยละ ๐.๓๖
กลสมบัติ
เนื้อไม้มี ความแข็ง ประมาณ ๙๖๑ กก. ความแข็งแรง ประมาณ ๑,๓๖๘ กก. / ตร.ซม. ความดื้อ ประมาณ ๑๓๘,๒๐๐ กก. / ตร.ซม. ความเหนียว ประมาณ ๒.๘๔ กก.-ม.
เคมีสมบัติ
ความทนทานตามธรรมชาติ
ตั้งแต่ ๔-๑๑ ปี เฉลี่ยประมาณ ๗.๓ ปี
การอาบน้ำยาไม้
อาบน้ำยาได้ง่าย (ขั้นที่ ๒)
ประโยชน์
ไม้ ใช้คานทำเกวียน คราด เครื่องเรือน กระดาน เสากระโดงเรือ คันเบ็ด คันชักท่อบ่อน้ำมัน ฟันสีข้าว ด้ามเครื่องมือ