.จากกันนานลิบ  เกือบสี่สิบปี
แม่คุณคนดี  ทิ้งพี่ทำไม
คนบ้านยี่สาร  ถิ่นฐานแม่กลอง
นุ่มเนื้อนวลน้อง  เคยปองรักใคร่ 

.แรกเรียนด้วยกัน  สัมพันธ์เริ่มต้น
ร่วมฝันหน้ามน  บนทางสร้างใหม่
ช่วยกันติวสอน  อาทรชีวิต
สุขทุกข์ใกล้ชิด  นิสิตป่าไม้ 

.สี่ปีเคียงกัน  ถึงวันไกลห่าง
จำทนอ้างว้าง  งานกลางพงไพร
พากเพียรเรียนรู้  ต่อสู้งานหนัก
เพื่อป่าที่รัก  อุปสรรคมากมาย 

.หนทางลำบาก  ยากการติดต่อ
บางครั้งพาทัอ  ทนรอจดหมาย
เธอช่างแสนดี  ไมตรีมิสิ้น
ส่งตรงใจจินต์  ของกินของใช้ 

.ได้แค่สิ้นเดือน  กลับเยือนแก้วตา
สุดแสนปรีดา  ยิ่งกว่าสิ่งใด
เพียงแต่บางครั้ง  งานคั่งยิ่งนัก
จำห่างที่รัก  ฝืนหักห้ามใจ

.ต่างกันลิบลับ  กับงานน้องนาง
ก้าวหน้าทุกอย่าง  สว่างสดใส
ซ้ำเรียนต่อโท  โก้เก๋นักหนา
รอจบออกมา  อนาคตไกล 

.คงพรหมลิขิต  ชีวิตเราสอง
มิใช่คู่ครอง  ต้องราร้างไป
ข่าวหนุ่มพะนอ  คลอเคลียคู่เจ้า
ทั้งรวยหล่อเหลา  คอยเฝ้ามั่นหมาย

.จำทนเจ็บปวด  ร้าวรวดเหลือเกิน
กินอยู่ขัดเขิน  ทางเดินคนพ่าย
ซมซานเกินกล่าว  ถองเหล้าราวน้ำ
ช่วยความระกำ  บอบช้ำผ่อนคลาย 

.โชคดีพบสาว  ชาวทุ่งบ้านนา
คอยหมั่นเยียวยา  รักษาแผลให้
จวบจนบัดนี้  ที่แม้แก่เฒ่า
ยังดีเหมือนเก่า  ยากหาเท่าได้ 

.คนบ้านยี่สาร  วันนี้ถามมา
คนรักกานดา  กว่าพี่มีไหม
เชื่อเถิดคนดี  ไม่มีสักคน
รับรองหน้ามน  หาจนเจ้าตาย

ครูนิด วนศาสตร์(ชมรมสีเสียดแก่น)
www.lookforest.com

Last updated: 2021-08-28 15:02:41