วนศาสตร์เรามี “รุ่น”อุ่นไอรัก

ถูกหล่อหลอมพร้อมพรักในศักดิ์ศรี

แบ่งปันทุกข์เติมสุขกันสานไมตรี

สามัคคีมีเคียงคู่ไม่รู้คลาย

ประเพณีรับน้องต้องฟันฝ่า

วิ่งสิบห้ากิโลเมตรเด็ดเดี่ยวหลาย

เต้นอินเดียนเสริมพลังทั้งใจกาย

เพื่อจุดหมายร่วมพงศ์เผ่าชาว วน.

หลากกิจกรรมยามเรียนทั้งเขียนอ่าน

สู้ฝึกงานกลางเขาไพรไม่หวั่นท้อ

ฝ่าแดดร้อนหนาวฝนจนแกร่งพอ

ยิ่งถักทอก่อสัมพันธ์สืบนานมา

ใครได้ดีมีสุขใสปลื้มใจด้วย

ยามเจ็บป่วยท้อถอยคอยห่วงหา

ความเป็นเพื่อนเตือนอยู่คู่วิญญาณ์

กาลเวลาล่วงเลยไปจำได้ดี

มีเครือข่ายพี่น้องครองศรัทธา

รุ่นน้อยกว่านับถือเช่นเป็น “รุ่นพี่”

รุ่นมากกว่าเป็น “รุ่นน้อง” ครรลองมี

อายุปีห่างเท่าไรไม่สำคัญ

เมื่อทำงานเปรียบพรรณไม้ในพงป่า

โตเร็วช้าน้อยมากหลากสีสัน

วาสนาเพื่อนน้องพี่นี้ต่างกัน

จึงแผกผันงานด้อยเด่นเป็นธรรมชาติ

เพียงหน้าที่ตำแหน่งงานปานหัวโขน

ต้องถอดโยนทิ้งถูกกาลชาญฉลาด

แต่น้ำใจไมตรีมีดุจญาติ

วนศาสตร์ต่างยึดมั่นตราบวันตาย

มาพร้อมเพรียงเคียงกายใจให้เลอค่า

ทุ่มรักษ์ป่าคู่ถิ่นไทยไม่เสื่อมหาย

รู้แยกงานจาก“รุ่น” เลิกวุ่นวาย

มั่นเกลียวสายสัมพันธ์เราชาว วน.

กุมภาพันธ์  2555

Last updated: 2012-02-28 13:13:53