•หลายสิบปีเรียนป่าไม้ผ่านไวนัก

มองรูปลักษณ์กิริยาพาใจหาย

หลายสิ่งแปรเปลี่ยนผันอันมากมาย

โอ้อกชายวัยเก๋าพาเศร้าทรวง

•ผมเคยดกดำแท้แม้เถิกบ้าง

ชักเริ่มบางเหลือน้อยคอยหล่นร่วง

แซมทั้งหงอกดอกเลาขาวเงินยวง

ให้แสนห่วงหัวอาจล้านกระบาลมัน

•ที่ผอมแห้งหุ่นเพรียวหน้าเรียวนัก

คนรู้จักทักทายให้เสียขวัญ

ด้วยพุงห้อยคออกสะโพกตัน

เหนียงก็ดันยานยื่นมาระอาใจ

•ผิวเนียนเต่งตึงใสดีมีออร่า

ชักเกิดฝ้าเป็นกระด่างอีกทั้งไฝ

ดูซีดเซียวเหี่ยวย่นขนจางไป

บ้างแตกลายไร้น้ำนวลชวนน่ามอง

•กายโลดโผนเคลื่อนไหวไวว่องดี

มาบัดนี้ที่เฉื่อยไปไม่แคล่วคล่อง

สะบัดร้อนสะบัดหนาวเข้าวัยทอง

พาขัดข้องร้าวรวดปวดเมื่อยตัว

•ความคิดเคยผุดผ่องสมองใส

วนเวียนไปไม่ชัดติดขัดทั่ว

หูชักตึงพูดช้าตาพร่ามัว

จิตหวาดกลัวโรคร้ายภัยตามมา

•สาวเรียกพี่เปลี่ยนมาพาสะดุ้ง

ขานอาลุงพวกรู้ใจให้เป็นป๋า

ยินเด็กน้อยพลอยหดหู่เรียกปู่ตา

อนิจจาอนิจจังช่างช้ำใจ

•เพียงสิ่งหนึ่งตราตรึงไว้แม้วัยผ่าน

อุดมการณ์วิญญาณ์รักษ์ป่าไม้

ที่ยืนยงคงมั่นตราบนานไป

พร้อมร่วมเรียงเคียงไพรมิคลายคลอน

•ครูนิด วนศาสตร์(ชมรมสีเสียดแก่น)

www.lookforest.com

แรงดลใจ:

ช่วง 2-3 เดือนที่ผ่านมา ได้มีโอกาสคารวะสังสรรค์และการแลกเปลี่ยนความคิดเห็นผ่านสื่อสังคมออนไลน์  กับบรรพวนกรที่เกษียณอายุราชการแล้วหลายท่าน ที่ขออนุญาตเอ่ยนาม เช่น ผศ.ดร.จงรัก ปรีชานนท์ อดีตคณบดีคณะวนศาสตร์ และอดีตอธิการบดี ม.เกษตรศาสตร์ นายอุดม หิรัญพฤกษ์ อดีตผู้ตรวจราชการกระทรวงเกษตรและสหกรณ์  นายธานี ภมรนิยม อดีตผู้อำนวยการกองจัดการที่ดินป่าสงวนแห่งชาติ (วนศาสตร์ รุ่น 15 ทั้ง 3 ท่าน) นายบุญชุบ บุญทวี (วนศาสตร์ รุ่น  29) ดร.โกมล แพรกทอง (วนศาสตร์ รุ่น 30) ดร.สนใจ หะวานนท์ (วนศาสตร์ รุ่น 33) รวมทั้งอดีตคณาจารย์ของคณะวนศาสตร์ เช่น รศ.ชุบ เข็มนาค (วนศาสตร์ รุ่น 23) ผศ.ดร.สมศักดิ์ สุขวงศ์ (วนศาสตร์รุ่น 24) ศ.ดร.สนิท อักษรแก้ว (ปรมาจารย์ด้านป่าชายเลน วนศาสตร์ รุ่น 26)  ศ.ดร.นิพนธ์ ตั้งธรรม(วนศาสตร์ รุ่น28)  ผศ.ดร.บุญวงศ์ ไทยอุตสาห์ อดีตคณบดีคณะวนศาสตร์ (วนศาสตร์ รุ่น 29) รศ.ดร.มณฑล จำเริญพฤกษ์ (วนศาสตร์ รุ่น 40) พอสรุปได้ว่ารู้สึกดีใจ ปลื้มใจ และประทับใจ เป็นอย่างมาก ที่ทุกท่านยังคงไม่เปลี่ยนแปลง โดยเต็มเปี่ยมไปด้วยอุดมการณ์และวิญญาณความเป็นป่าไม้ กับทั้งยังได้พยายามตามศักยภาพที่มีในปัจจุบัน ในการเป็นส่วนหนึ่งที่สร้างสรรค์ให้ทรัพยากรป่าไม้มีความอุดมสมบูรณ์มากยิ่งขึ้น อย่างไม่หยุดยั้ง

มั่นใจอย่างเหลือเกินว่ายังมีชาวป่าไม้ที่เกษียณอายุราชการแล้วอีกมากมายหลายคนที่ยังคงมีจิตใจไม่แตกต่างจากบรรพวนกรข้างต้น แม้วัยและสภาพร่างกายที่อาจเปลี่ยนแปลงและทรุดโทรมลงไปตามกาลเวลา (เพียงแต่บางท่านอาจมีเหตุผลส่วนตัวหรือต้องมีภาระรับผิดชอบทางครอบครัวที่ไม่สามารถอุทิศการทำงานทางด้านป่าไม้ได้ในวงจำกัด) ทั้งนี้คงเนื่องมาจากการถูกบ่มเพาะและปลูกฝังอุดมการณ์และวิญญาณ์ทางด้านป่าไม้มาจากขณะที่เรียน และการทำงานที่รับผิดชอบเป็นส่วนใหญ่ นอกจากนี้บางท่านอาจมีประสบการณ์ในชีวิตที่ประสบรวมทั้งเหตุผลอื่นๆ ก็เป็นไปได้ หากเป็นไปได้ขอวิงวอนให้ทุกท่านมีส่วนช่วยป่าไม้รุ่นใหม่ในการอนุรักษ์ทรัพยากรตามความเหมาะสม เพราะกระแสการทำลายป่าไม้ยังคงมีอยู่อย่างมากมายและต่อเนื่องจากคนทุกวงการ อีกทั้งมีแนวโน้มที่มากขึ้นจนน่าหวาดกลัวอีกด้วย

ขณะเดียวกัน ก็เข้าใจและเห็นใจชาวป่าไม้หลายคนที่ยังคงรับราชการเป็นอย่างมาก เพราะต้องทนเผชิญกับการปฏิบัติงานในหน้าที่ด้วยความอึดอัดและร้าวรานใจ ด้วยขัดกับอุดมการณ์และวิญญาณป่าไม้ที่มี แต่ไม่สามารถฝ่าฝืนได้กับวิถีการทำงาน(บางคนใช้ว่าวัฒนธรรมการทำงาน ซึ่งไม่ถูกต้อง) เพราะอาจขัดใจนายจนถูกกลั่นแกล้งให้มีความผิดหรือไม่ก้าวหน้าในชีวิตราชการ เพียงแต่รอวันฟ้าเปิดหรือทำใจไปกับการปลอบประโลมตัวเอง โดยการใช้หลักทางศาสนาหรือเหตุผลอื่นที่ทำให้สบายใจและรักษาภาพลักษณ์ของตนไว้ให้ดีที่สุด  อย่างน้อยก็ให้พี่น้องลูกหลานรวมทั้งคนใกล้ชิดได้ชื่นชมกันบ้างก็ยังดี ขอเอาใจช่วยให้ทุกคนมุ่งมั่นต่อการทำความดีเพื่อป่าไม้ของเรา ตามที่พากเราได้ตั้งใจและตัดสินใจเลือกเรียนทางนี้(ยกเว้นพวกที่เรียนเพราะหวังรวยด้วยการทุจริตมาตั้งแต่ต้น) หากมีโอกาสเราต้องช่วยกันเพื่อป่าไม้ แม้ตอนเกษียณแล้วก็ยังดีกว่าไม่ทำอะไรเลย 

Last updated: 2017-09-30 11:33:42