...ฤดูกาลแต่งตั้งผู้ขึ้นดำรงตำแหน่งเริ่มแล้ว  เนื่องจากบรรดาข้าราชการมีการเกษียณอายุ  คนเป็นข้าราชการจะมีตายสองครั้ง  ครั้งที่หนึ่ง  เกษียณราชการ  ครั้งที่สอง  หมดลมหายใจ  เมื่อมีใบไม้ร่วงย่อมมีใบไม้ผลิเป็นธรรมดา  คนก็เกษียณไป  ตำแหน่งยังว่างอยู่  จึงเป็นที่หมายปองของข้าราชการที่เหลืออยู่  การขึ้นสู่ตำแหน่งที่สูงขึ้น  ไม่ว่าใครก็ต้องการ  และในยุคที่การแต่งตั้งมีการวิ่งเต้น  ใช้เส้นสายและเงินตรา  ทั้งที่ทางราชการก็มีเกณฑ์การตัดสินวางไว้แล้ว  เป็นกติกาที่ผู้รู้ท่านพยายามคิดค้น  แต่ก็ยังมีพวกชอบแหกกฎกติกาอยู่ร่ำไป  ทุกคนต้องการให้สังคมเป็นระบบคุณธรรม  (Merit  System)  ไม่ให้ใช้ระบบอุปถัมภ์  (Spoil  System)  แต่ผู้มีอำนาจเข้าใจว่าคนที่ตนแต่งตั้งนั้นชอบแล้ว  เมื่อการแต่งตั้งผ่านพ้นไปก็มีเสียงก่นด่าตามหลังว่า  ไม่ยุติธรรม  ต่างหาเหตุผลมาอ้างอิงสนับสนุนความเห็นของตน  ทุกคนต่างเรียกร้องแสวงหาความยุติธรรม  บางคน  เมื่อตนได้ขึ้นดำรงตำแหน่ง  มีอำนาจก็ปฏิบัติมิได้แตกต่างไปจากคนเดิมเช่นเดียวกัน  เลยไม่รู้ว่าจะไปกล่าวโทษ  คนหรือระบบ  แต่เท่าที่รู้  กรรม  คือตุลาการที่ตัดสินได้เที่ยงตรงที่สุด  การแสวงหาคนเก่งหรือดีไม่มีตัวชี้วัดที่แน่นอน  ไม่เหมือนการขึ้นสู่ตำแหน่งในสมัยโบราณ  อุปมาดังเช่น  เจ้าพระยาจักรี  นำทัพเข้าต่อสู้กับข้าศึกในการควบคุมของแม่ทัพแห่งกรุงหงสา  คือ  ท่านอะแซหวุ่นกี้  จนจอมทัพพม่าประหลาดใจ  ขอดูตัว  เมื่อท่านทั้งสองได้มาพบกันต่างยืนม้า  หันหน้าเข้าหากัน  ท่านจอมทัพแห่งกรุงหงสาวดี  กล่าวทักทายขึ้นว่า...

                “ท่านนี้รูปงามนัก  อีกฝีมือก็เข้มแข็งสามารถต่อสู้กับเราผู้เฒ่าได้  จงรักษาเนื้อรักษาตัวไว้ให้ดีเถิด  ต่อไปภายภาคหน้าจะได้เป็นกษัตริย์เป็นแน่แท้”

                และก็เป็นจริงดังคำทำนาย  หลังเสร็จศึก  เจ้าพระยาจักรีได้รวบรวมหัวเมือง  ไพร่พล  ตั้งกรุงเทพมหานครอมรรัตนโกสินทร์เป็นราชธานี  และปราบดาภิเษกพระองค์ขึ้นเป็น  ปฐมบรมกษัตริย์แห่งราชวงศ์จักรี  นับแต่นั้นมา  หากท่านใดมีผลงานโดดเด่น  แต่ยังไม่ได้รับการปูนบำเหน็จรางวัล  ขอให้ทำใจ...?

                ...ในวงเสวนาที่มีสุราเป็นตัวเชื่อม  ได้วิเคราะห์และลงความเห็นไว้แล้วว่า  หากท่านอยากก้าวหน้าในหน้าที่ราชการ  บรรดาคอสุรา  ได้สรุปบรรทัดฐานของผู้ที่จะเข้าชิงชัยไว้อย่างน่าฟัง  โดยขอให้ท่านที่จะเข้าร่วมชิงชัย  ได้นำคุณสมบัติของตัวท่าน  ลองเปรียบเทียบกับบรรทัดฐานที่ได้รวบรวมไว้  ๗  ประการ  ดังต่อไปนี้

                ข้อที่  ๑  สายโลหิต

                ข้อที่  ๒  ศิษย์ข้างเคียง

                ข้อที่  ๓  ส่งเสบียงหลังบ้าน

                ข้อที่  ๔  หน้าด้านสอพลอ

                ข้อที่  ๕  พาไปล่อไข่แดง  (กรณีนายเป็นบุรุษ)

                ข้อที่  ๖  แรงวิชา

                ข้อที่  ๗  บ้าการเมือง

                ...ลองมาวิเคราะห์ตามบัญญัติ  ๗  ประการของ  กูรู  ผู้สรุปผล.............ไม่เชื่ออย่าลบหลู่

                ข้อที่  ๑  ท่านต้องสำรวจดูตัวท่านก่อนว่า  ตนเป็นลูกหรือเป็นหลานและญาติทางฝ่ายใดของผู้มีอำนาจแต่งตั้ง  ถ้าไม่ใช่ทายาทโดยธรรมขอให้มีเชื้อสายบ้างก็ยังดี  หากเป็นหลานนามสกุลไม่เหมือนกันให้รีบไปเปลี่ยนให้เหมือนโดยเร็ว  แล้วท่านจะเป็นหมายเลขหนึ่งทันที  เพราะเคยมีท่านผู้มีอำนาจท่านหนึ่งเคยกล่าวไว้ว่า  “เรื่องอะไรผมจะแต่งตั้งคนอื่นก่อน  ผมต้องตั้งน้องชายให้เสร็จก่อน  คนอื่นไม่ตั้งมัน  พวกมันก็ด่าเราไม่นาน  ปีสองปีก็ลืม  แต่ถ้าไม่แต่งตั้งน้อง  พ่อแม่พี่น้องลุงป้าน้าอา  ด่าผมไม่มีวันลืมแน่”

                ข้อที่  ๒  ท่านต้องเคยเป็นลูกน้องเก่าสมัยที่ลูกพี่ยังต่ำต้อย  ได้ช่วยเหลืองานเคียงป่าเคียงไหล่  ติดตามรับใช้มาโดยตลอด  เมื่อลูกพี่ได้เป็นใหญ่แน่นอนย่อมปูนบำเหน็จรางวัลให้  เพราะเรารับใช้มาตลอด  ความลี้ลับเรารู้หมด  ไม่กล้าทิ้งเราแน่นอน  ท่านจะได้เป็นอันดับสองทันที

                ข้อที่  ๓  เรื่องนี้เป็นของเซ่นไหว้  จะเป็นสิ่งของหรือธนบัตรที่ชำระหนี้ได้ตามกฎหมายยิ่งดี  สิ่งที่ต้องห้ามคือ  อย่าเอา  เงาะ  ทุเรียน  มังคุด  ใส่ชะลอมมาฝากก็พอ  ถ้ายังไม่กล้าเข้าทางหน้าบ้าน  เข้าทางแม่บ้านคุณหญิงคุณนายก็ได้  แล้วต่อไปค่อยเข้าทางหน้าบ้าน  ท่านอย่าลืมภาษิตที่ว่า  “เงินจ้างผีโม่แป้งได้”  วลีนี้ยังอมตะนิรันดร์กาล  แล้วท่านจะได้สิทธิเป็นคนที่สามทันที 

                ข้อที่  ๔  ท่านต้องเป็นคนหน้าหนาประจบเก่ง  พูดดีใส่ตัว  เอาชั่วให้คนอื่น  ชอบเท็จทูล  และขยันขอ  ขอทุกอย่างที่ขวางหน้า  อยู่ไปนาน ๆ นายทนไม่ได้ก็แต่งตั้งให้  ได้อะไรเอาไปก่อน  จำไว้  ตื้อเท่านั้นที่ครองโลก  ท่านจะเป็นคนสำคัญลำดับที่สี่ทันที

                ข้อที่  ๕  ถ้าท่านเป็นคนเจ้าชู้ประตูดิน  ยิ่งทำให้ท่านมีโอกาสมากขึ้น  เพราะท่านรู้แหล่งของอิตถีเพศมาก  และย่อมรู้วิสัยชายว่า  ร้อยทั้งร้อยชอบอะไร  เพียงท่านศึกษาสเปคของนาย  แล้วท่านนำนางไปสังเวยได้ดังใจ  ท่านจะมีความสำคัญลำดับที่ห้า  ทันที

                ข้อที่  ๖  ข้อนี้น่าเห็นใจหน่อย  พวกนักวิชาการเอาแต่คร่ำเคร่งการงาน  จนลืมงานวันเกิดนาย  ลืมกระทั่งนายจะอยู่กินอย่างไร  เพราะมัวแต่มีอีโก้กับผลงานของตัว  ขาดมนุษยสัมพันธ์  มีบางคนที่หลุดได้ขึ้นสู่ตำแหน่งแต่น้อยมาก  ท่านจึงเป็นคนสำคัญลำดับที่หก

                ข้อที่  ๗  ท่านที่ชอบโหวกเหวกเรียกร้องความยุติธรรม  ยกมือขออภิปรายในที่ประชุมอยู่เรื่อย  นายรำคาญ  ท่านจึงอาภัพหน่อย  จึงได้อันดับสุดท้ายไปครอง

                ...กิระดัง  ได้ปุจฉาวิสัชนา  พิเคราะห์และวินิจฉัยแล้ว  ที่เราเข้าใจว่าเงินนั้นมีอำนาจยิ่งใหญ่  แต่ใช้กับการเข้าสู่ตำแหน่งที่สูงขึ้น  ปรากฏว่า  อยู่อันดับสาม  แต่ก็ยังมีหนทาง  ให้นักวิ่งที่มีเงินได้ใช้มันเพื่อแลกกับตำแหน่ง  แล้วค่อยหาทางกลับเอาคืนในภายหลัง 

                ...เอวัง  ก็มีด้วยประการะ  ฉะนี้แล...?

Last updated: 2014-11-08 10:01:52